“Je bent nooit te oud om te leren”

Carla is positief ingesteld, heeft een opgeruimd karakter en denkt in uitdagingen. Ook in haar werk. Mooi werk dat ze al 41 jaar vol overgave en met veel plezier doet. Humor is haar drijfveer en haar kracht en houdt haar jong. Ze lacht veel en probeert negatief gedrag om te buigen met grapjes. Ze gaat altijd met veel respect met de cliënten om. Carla: ”Je moet je bewust zijn dat je werkt met mensen met een beperking. Het is hun huis, ga daar met respect mee om en zorg dat ze een goed leven hebben. Vraag je altijd af hoe jij het zou vinden als er op een bepaalde manier met je omgegaan wordt. Dichtbij jezelf blijven, dat is belangrijk.” Carla is ooit begonnen als stagiair en wist gelijk dat dit het was: “Het Westerhonk is mijn lust en mijn leven”

We spraken je vorig jaar, wat is er veranderd sindsdien?

Carla: “Ik ben minder gaan werken, dat past in mijn levensfase. Ik ben nu 60 en doe mijn werk nog steeds met veel plezier. Het hoort bij me, het zit in mijn hart en in mijn bloed. Maar wat extra vrije tijd en wat regelmatiger werken is ook fijn. Dus ben ik 20 uur gaan werken in plaats van 24. Ik werk nu vast acht uur in de week bij Informatiepunt Receptie. Dat vind ik heerlijk met die lieve cliënten. En ik ben een teammens, dus fijn om onderdeel uit te maken van een team. Die jonge mensen houden mij jong. Ze houden je alert en scherp. En ik leer van hen en zij van mij. Zij houden mij op de hoogte van de nieuwe ontwikkelingen en ik leer hen vanuit mijn jarenlange ervaring. Daarnaast probeer ik zelf ook op de hoogte te blijven van alle ontwikkelingen rondom de zorg. Want je bent nooit te oud om te leren. Naast die acht uur werk ik nog 12 uur als flexer op een aantal woningen. Dat vind ik ook fantastisch. Daar is wat meer hectiek. Je bent continu bezig om alles in goede banen te leiden met alle dagelijkse dingen zoals het wakker worden, ontbijten en zorgen dat iedereen er verzorgd de deur uitgaat naar de dagbesteding. Soms ga je mee naar de dokter, doe je boodschappen of organiseer je een uitje. Deze combinatie is fijn zorgt dat ik in balans ben aan het einde van de dag.”

Wat zijn jouw drijfveren?

Carla: “De zorg is mijn passie. Dit werk maakt me blij. Het houdt me dicht bij mezelf. Ik ben een echt zorgtype en wil graag dat mensen met een verstandelijke beperking ook een fijn leven hebben en dat ze zich veilig bij me voelen. Dat ze weten dat ik er voor hen ben als ze ergens mee zitten en blij worden als ze me zien. Ik zie dat ze veel kunnen en geef daar complimenten voor en krijg daar vaak een glimlach voor terug. Dat geeft me een voldaan gevoel.”

Hoe heb je de afgelopen coronatijd ervaren?

Carla: ”Ik werkte toen volledig op een woning, want de dagbesteding bij Informatiepunt Receptie lag stil. Ik vond het een heftige tijd. Er was op een gegeven moment een vermoeden van corona en dan moet de woning in quarantaine. Cliënten moesten op de kamer blijven en dat was niet makkelijk voor ze. Daarnaast vind ik het werken met mondkapjes niet fijn, maar je moet de maatregelen naleven, dat is je plicht tegenover de cliënten. Ook op het gebied van hygiëne. Verder vond ik dagbesteding geven op de woning leuk, we maakten er samen wat moois van. Voor de cliënten was het soms wel lastig om de hele dag met elkaar op de woning te zijn. Er waren soms best wat irritaties. Daarom gingen we veel naar buiten. Gelukkig mochten we op een gegeven moment wel met kleine groepjes naar een andere locatie voor de dagbesteding. Want de hele dag op elkaars lip zitten is voor niemand goed.”

Wat zou je zeggen tegen mensen die net als jij jarenlange ervaring in de zorg hebben en op zoek zijn naar een andere uitdaging?

Carla: “Kom lekker solliciteren. Je hebt veel levenservaring waarmee je de cliënten een gevoel van veiligheid kunt bieden. Het is ontzettend leuk werk en houdt je jong. Je gaat naarmate je ouder wordt natuurlijker met ze om. Het gaat eigenlijk een beetje vanzelf. Ik ga nog steeds elke dag met veel plezier naar mijn werk en gun dat anderen ook.”