“Ons team kijkt naar de mogelijkheden en niet naar de beperkingen”

Daniëlle is 27 jaar en werkt zeven jaar op Het Westerhonk. Daarvoor liep ze voor haar opleiding al stage op een woning voor ouder wordende cliënten in Schipluiden. En toen wist ze het zeker: het werken met mensen met een verstandelijke beperking en/of andere beperking was wat ze wilde! Helaas was er niet meteen een vacature bij Het Westerhonk, maar via via kwam ze bij de nachtzorg op het woonzorgpark terecht. Naast het werken bij nachtzorg ging ze ook aan de slag als flexkracht op verschillende woningen. In die periode leerde ze de verschillende groepen cliënten kennen, maar de cliënten met een ernstig meervoudige beperking (EMB) hebben haar hart gestolen. In 2016 is ze gestart met de hbo-opleiding Verpleegkunde en nu werkt ze al drie jaar met veel plezier als (persoonlijk) begeleider met dezelfde groep cliënten.

Hoe is het om met deze groep cliënten te werken?

Daniëlle: “Ik ben verpleegkundige, maar werken in een ziekenhuis trok mij niet zo. Op de woning waar ik werk hebben de cliënten hebben de meest complexe zorg nodig, dus kan ik als verpleegkundige mijn kennis goed toepassen bij deze groep én ik kan werken met mensen met een verstandelijke en/of andere beperking. De zorg voor hen vind ik zo ontzettend leuk, ik zou nu niet anders willen. Het is de kunst om hen te leren kennen, zodat je weet hoe je de dag kunt invullen naar hun wens. Dat is een mooie uitdaging. Ze spreken niet verbaal, maar nu ik al lange tijd voor dezelfde mensen zorg hoop ik te weten wanneer ze tevreden zijn, of misschien minder goed in hun vel zitten. Bijvoorbeeld als ze heel wakker en alert zijn weet ik dat het goed gaat. Maar ook met geluiden, non-verbaal en met hun ogen laten ze zien wat hun gemoedstoestand is. Ze hebben dan wel een ernstig meervoudige beperking, maar het is vaak een feestje op de woning, er is altijd wel wat aan de hand en vaak rumoerig wat zich ook afwisselt in een meer rustige en ontspannen sfeer."

Hoe ziet jouw dag als persoonlijk begeleider eruit?

Daniëlle: “We starten om 7 uur gelijk met het toedienen van de medicijnen, dit gaat meestal via de sonde. Daarna beginnen we met de zorg en als het kan gaan ze lekker in bad. Rond 10 uur zit iedereen in zijn of haar stoel en kan de dag beginnen. Een aantal gaat met de collega's van dagbesteding mee naar een apart lokaal en de rest krijgt dagbesteding op de woning. Dit is vaak gericht op sensopatische acitiviteiten, wat inhoudt dat ze veel doen met aanrakingen, licht en geluid. Ze vinden het bijvoorbeeld heerlijk om muziek te luisteren, maar ook om het te maken. Lekker herrie maken met trommels of andere instrumenten. Daarnaast hebben we ook veel contact met anderen disciplines en gaan we met de cliënten naar de tandarts of de fysiotherapeut arts als dat nodig is.”

Hoe heb je het afgelopen coronajaar ervaren?

Daniëlle: “In het begin heftig. De cliënten gingen ineens niet meer naar dagbesteding, maar kregen dit aan huis. Dat was wennen in het begin, omdat ze ineens de hele dag bij elkaar waren en reageerden op elkaars geluiden en bewegingen. Maar dat bleek positief uit te pakken, ze hebben het zo goed gedaan! Twee collega's van dagbesteding kwamen bij ons op de woning werken, waardoor er ineens ook meer tijd was voor dingen waar je normaal niet altijd aan toekomt. Zoals lekker 's morgens in bad gaan en meer tijd hebben voor een-op-een zorg. Ik merk dat de cliënten hiervan genieten en dat er daardoor meer rust op de groep is. Verder ben ik heel trots op het team omdat we corona al die tijd buiten de woning hebben weten te houden door ons met z'n allen goed aan de maatregelen te houden.”

Wat zijn jouw drijfveren en wat doet dit werk met jou persoonlijk?

Daniëlle: “Ik ga altijd met veel plezier naar mijn werk en vindt het dan fijn om de cliënten weer te zien. Ik voel mij erg betrokken bij ze. Ik wil er uithalen wat erin zit. Met ons team kijken we naar de mogelijkheden en niet naar de beperkingen."

Wat heb je nodig als begeleider van mensen met een ernstig meervoudige beperking?

Daniëlle: “Veel humor, maar ook geduld, het tempo ligt soms wat lager. Je moet door de ogen van de cliënt kunnen kijken en niet alleen maar uitgaan van jouw visie op de zorg. Je moet jezelf continu afvragen of dit is zoals jij benaderd zou willen worden. Verder is het heel belangrijk dat je je afvraagt hoe het is voor de familie van de cliënten. Als een kind vanuit huis hier komt wonen, is dat heel heftig voor de ouders, broers, zussen en andere familieleden. Daar moet je rekening mee houden want dat brengt vaak veel en verschillende emoties met zich mee.”

Wat vind jij van 's Heeren Loo als werkgever?

Daniëlle: “Ik ben heel blij en dankbaar dat ik veel kansen heb gekregen. Ik kon doen wat ik heel graag wilde. Zo fijn dat mijn toenmalige manager mij de mogelijkheid gaf om een hbo-opleiding te volgen, waardoor ik enorm gegroeid ben in mijn werk, maar ook persoonlijk.”