“Klein kijken en groot denken”

De 26-jarige Manon is zorgzaam en heeft een positieve instelling. Dat komt goed van pas in haar werk als persoonlijk begeleider van cliënten met een ernstig meervoudige beperking (EMB). Manon werkt al acht jaar op Het Westerhonk. Ze begon als stagiair, tijdens haar voltijd mbo-opleiding MMZ/VG. Als snel wist ze dat dit was wat ze wilde en stapte over naar de deeltijdopleiding zodat ze gelijk aan het werk kon. En die kans kreeg ze bij Het Westerhonk. Tijdens haar opleiding heeft ze ook kennis gemaakt met andere doelgroepen. Eerst met oudere cliënten en daarna met cliënten met moeilijk verstaanbaar gedrag. Maar de cliënten met EMB hebben haar hart gestolen. Manon: “Ze zijn allemaal uniek, met een eigen karakter en persoonlijkheid. In het begin vond ik het lastig om uit te vinden waar ik ze blij mee kon maken. Hier ben ik in gegroeid. Als je ze leert kennen, bouw je een bijzondere band op. Dat gaat heel diep.”

Hoe is het om hier te werken?

Manon: “Deze groep cliënten heeft de hele dag zorg en begeleiding nodig, ook ‘s nachts. Je bent hun ogen en oren. Zij zijn afhankelijk van je. Dus is het belangrijk dat je naast de zorg ook signalen op kunt vangen en daarop inspeelt. Zij laten vooral met non-verbale communicatie zien hoe ze in hun vel zitten of waar ze behoefte aan hebben. Bijvoorbeeld met geluidjes, mimiek of lichaamshouding. Ik werk nu tweeënhalf jaar op deze groep en kan ze nu voor een groot deel lezen. Soms weet ik het even niet en dan overleg ik met collega’s of met de ouders, want zij kennen hun kind het best. Wij werken vanuit de driehoek cliënt-verwant-medewerker. Er wordt veel overlegd onderling en gekeken naar wat de cliënt nodig heeft voor een goed leven en zijn of haar ontwikkeling.”

Hoe zie je dat deze cliënten zich ontwikkelen? 

Manon: “Dat zijn soms kleine stapjes, die voor hen heel groot zijn. Je moet klein kunnen kijken en groot denken om dat te zien. Toen we tweeënhalf jaar geleden startten met deze groep waren de meesten erg in hun schulp teruggetrokken. Nu merken we dat ze open en ontspannen zijn, zich veilig voelen en echt genieten. We stellen ook bepaalde doelen op om eruit te halen wat erin zit. Zo hebben we voor een cliënt een spraakcomputer aangeschaft. We gaan in kleine stapjes proberen haar hiermee leren te communiceren. Het doel is dat zij uiteindelijk met die computer kan aangeven wat ze wil. Het is supergaaf als dat lukt.”

Wat zijn jouw drijfveren en wat doet dit werk met jou persoonlijk? 

Manon: “Het contact met de cliënten, dat je ze goed leert kennen en een bijzondere band met ze opbouwt. Omdat ze zo afhankelijk zijn en je zo close met ze bent, geef je jezelf ook voor de volle 100%. Ik word heel blij van de momenten van herkenning en de knuffels die je van ze krijgt. Ik ben door dit werk veel zelfverzekerder geworden en weet dat ik dit goed kan. Je moet voor de cliënten en voor jezelf opkomen en ben daardoor heel stevig in mijn schoenen gaan staan. Het heeft mij gemaakt wie ik nu ben.”

Wat heb je nodig als begeleider van mensen met een ernstig meervoudige beperking? 

Manon: “Je moet stevig in je schoenen staan, flexibel zijn en veel geduld hebben. Wat in onze ogen kleine stapjes zijn, is voor de cliënt vaak een hele grote stap. Daarnaast is samenwerken en communicatie heel belangrijk. We werken heel nauw samen als team.”

Wat vind je van ’s Heeren Loo als werkgever? 

Manon: “Ik krijg van 's Heeren Loo de kans om opleidingen te doen, waardoor mijn kennis erg verbreed is, daar ben ik heel blij om. Ik kan me hier ontwikkelen en dat vind ik heel belangrijk.”