"Het voelt niet als werk"

Marc is 47 jaar en gooide dit jaar het roer om. Hij werkte al jaren als senior communicatieadviseur, eerst bij de Nationale Hypotheek Garantie en later als zzp’er. Hij merkte dat zijn werk hem geen voldoening meer gaf. Het maakte hem eigenlijk niet zoveel uit wat hij zou gaan doen, hij wilde in ieder geval iets heel anders. En anders is het geworden en per ongeluk toch ook wel een beetje zijn roeping. Sinds maart werkt hij als begeleider bij Het Westerhonk. Hij begeleidt daar nu met veel plezier een groep van zeven mannen met moeilijk verstaanbaar gedrag (MVG).

Van communicatieadviseur tot zorgmedewerker, hoe is dat zo gekomen?

Marc: “Mijn voormalige partner kreeg in 2016 borstkanker. In het begin ging dat redelijk goed, maar na een tijdje had ze steeds meer zorg nodig. Omdat ik toen al zzp’er was besloten we samen dat ik de zorg op me zou nemen. Zij wilde niet naar het ziekenhuis, dus heb ik haar tot het einde verzorgd. Zij is in augustus 2020 overleden. Het was niet makkelijk, maar we konden prima met elkaar communiceren en waren goed met elkaar verbonden. Ik heb mezelf meerdere malen moeten overwinnen met medische ingrepen die ik bij haar moest doen, zoals bijvoorbeeld longvocht aftappen. Maar ik deed het en vond het uiteindelijk niet erg en mooi om haar zelf te kunnen helpen. Toen zij overleed had ik geen huis en geen praktijk meer. Ik ben mijn werk weer een beetje gaan opbouwen, maar merkte dat ik daar klaar mee was. Ik leerde mijn huidige vriendin kennen en zij attendeerde me op de vacature voor coronabanen bij Het Westerhonk. Zij vond het echt wat voor mij. En ik dacht: De zorg voor mijn vriendin was me niet tegengevallen, dus waarom niet.”

Wat houdt zo’n coronabaan in?

Marc: “Tijdens corona kregen veel zorginstellingen te maken met een tekort aan zorgpersoneel. De overheid bood een subsidie voor het aannemen en opleiden van personeel zonder ervaring in de zorg. Ook ’s Heeren Loo kampte met het tekort aan personeel en bood door het hele land leer/werkplekken aan voor nieuwe begeleiders. Je wordt dan eerst een half jaar ingewerkt boven op de normale bezetting en krijgt 12 weken een basistraining voor een stuk theorie. Als na een half jaar beide partijen nog enthousiast zijn, stroom je door naar de leerwerkplek en kun je een opleiding volgen. Bij mij is dit het geval, dus in september start ik met de opleiding mbo4-PBGZ en val dan onder de normale bezetting. Ik kijk er heel erg naar uit.”

Hoe vind je het om met cliënten met moeilijk verstaanbaar te werken?

Marc: “Ik doe het nu vijf maanden en vind het ontzettend leuk en uitdagend. Het voelt niet als werk. Het zijn allemaal mannen van mijn leeftijd of ouder met een sociaal emotionele ontwikkeling van ongeveer 36 maanden. Het zorgen voor hen gaat heel vanzelf. Ik heb zelf twee kinderen opgevoed en dat helpt als ik met deze mannen aan het werk ben. Het is belangrijk dat je goed kijkt en luistert en aanvoelt wat wel of niet kan. Ik zou wel nog graag met cliënten met een wat hoger niveau willen werken, waar je meer verbaal bezig bent, met de overreding en de dialoog. Dat ze goed begrijpen wat je zegt en daar de overtuiging zit. Begeleiden en coachen heeft namelijk echt mijn interesse. Het is de bedoeling dat ik met meerder doelgroepen ga werken, dus wie weet wat de toekomst nog brengt.”

Hoe ziet jouw dag als begeleider eruit?

Marc: “We hebben nog steeds dagbesteding aan huis, dus de cliënten zijn veel op de woning. We ontbijten, doen wat huishoudelijke taken met wie dat mogelijk is en we gaan vaak naar buiten om te wandelen, glas weg te brengen of koffie te drinken in het lokaal van de Transportgroep. Dan gaan we lunchen, kijken ze tv of schommelen in de tuin. Ondertussen verschoon je broeken, maak je bedden op, je doet het allemaal. Zo’n dag is zo voorbij. Het is belangrijk om structuur in de dag aan te brengen en dat is soms al een hele klus. We proberen ze zoveel mogelijk zelf te laten doen, maar dat lukt niet altijd bij iedereen.”

Wat doet dit werk met jou persoonlijk?

Marc: “Ik krijg er veel voldoening van. En ik werk met een ongelofelijk mooi team. Het zijn allemaal mensen die er alles aan doen om het de bewoners zo goed mogelijk naar de zin te maken en ze te ondersteunen in het algemeen dagelijks leven. Het is fijn dat je elkaar kunt aanspreken en veel van elkaar kunt leren. Het is echt een warme deken.”