Het begon allemaal op een bankje voor supermarkt de Spar. Petra, destijds begeleider op een dagbestedingslocatie in Noordwijk, kreeg de vraag om iemand één op één begeleiding te geven. “Het meisje dat ik begeleidde was moeilijk te motiveren en wilde het liefst buiten zijn. We kwamen terecht op een bankje voor supermarkt de Spar om daar te praten met elkaar. Het trok de aandacht. Al snel kwamen ook andere jongeren een praatje maken. Die praatjes werden al gauw serieuze gesprekken. Via die gesprekken motiveerde ik op den duur 2 à 3 jongeren per week om terug te keren naar hun werk, terwijl ze er eigenlijk geen zin meer in hadden. Toen dacht ik, hier ligt een behoefte.”
Petra, die inmiddels al 22 jaar voor ’s Heeren Loo werkt, besloot een plan te schrijven om jongeren te helpen en legde het plan voor aan meerdere managers. “Een van hen zag er iets in en ik mocht het gaan proberen. Nu zijn we 2,5 jaar verder en ben ik een luisterend oor voor veel jongeren in Noordwijk. Mijn visie is: er altijd zijn. Ongeacht of er een vraag is, ik ben er gewoon. Om vertrouwen op te bouwen. En als ze het moeilijk hebben, dan ben ik er ook nog steeds. Omdat ik geen vaste begeleider van hen ben, kunnen ze soms vrijer iets delen. Als dit iets is wat gevaar oplevert, dan bespreek ik met de jongere dat ik er wel iets mee ga doen. Vaak gaan we dan samen naar de begeleiders om het verhaal te delen. Het is dus meer dan alleen een goed gesprek. Ik probeer een band met hen op te bouwen en ze te helpen de goede keuzes te maken in hun leven. Ik vind het fijn om zo van betekenis te kunnen zijn.”
Opdrachten via WhatsApp
In maart werden de werkzaamheden van Petra behoorlijk verstoord door de komst van corona. De activiteiten en de inloopavonden die ze organiseerde werden geannuleerd. Ook werd het contact beperkt. Ze bedacht daarom een spel voor de woningen, met iedere week een nieuwe uitdaging. Van een leuk lied maken tot het populaire wc-rollenspel. “De eerste opdrachten heb ik rechtstreeks naar de woningen gestuurd, maar mijn collega’s daar hadden hun hoofd natuurlijk bij hele andere zaken. Ik sprak een jongen en hij zei dat hij het spel niet had gekregen. Vervolgens zei ik: ‘Ik app het je wel.’ Dat wilden er meer. En zo ontstond er al snel een hele verzendlijst in mijn WhatsApp van jongeren die de wekelijkse uitdagingen wilden ontvangen. Via die lijst krijgen ze een persoonlijk appje van me. Soms krijg ik een filmpje terug met wat ze hebben gedaan. Dat vind ik fantastisch. Dat ze het delen doet me goed, omdat ik dan zie hoe ze zich kunnen vermaken.”
“Ik ontdekte dat WhatsApp ook handig was om met hen over corona te praten, zoals over de RIVM-richtlijnen. En ik stuur ze ook van die grappige YouTube-filmpjes door en creatieve filmpjes van de Speel-O-Theek en de Paspartoe. Vaak begint het met zoiets kleins, maar gaan we daarna uitgebreider in gesprek. Dan vertellen ze over hoe het met hen gaat en hoe ze het volhouden in coronatijd. Ze zijn zo snel met hun appjes. Als ik iedereen in de verzendlijst in één keer app, moet ik zeker weten dat ik daarna anderhalf uur vrij ben om alles te beantwoorden.”
Positief en een beetje kritisch
Een van de cliënten die in de verzendlijst van Petra staat is Daphne (foto). Zij woont op een woongroep en zit bij de cliëntenraad. “Daphne reageerde op een hele mooie manier op mijn appjes. Natuurlijk vond ze het moeilijk om minder vrijheid te hebben. Maar Daphne dacht meteen ook aan mensen met autisme of met een heel laag niveau. Ze zei: ‘Jongeren kunnen wel klagen, maar er zijn ook mensen die nog minder begrijpen van de maatregelen.’ Ik leerde van haar manier van haar taalgebruik en koos daardoor voor andere woorden richting de jongeren. Minder ingewikkeld. En ik leerde om niet alleen maar positief te reageren, wat ik vaak doe, maar soms ook een beetje kritisch. Daphne kan dat zonder iemand te veroordelen. Dat vind ik gewoon heel erg mooi.”
Jongeren zijn flexibel
De meeste jongeren reageren warm en begripvol op de berichten van Petra. “Wat ik heel mooi vind is de flexibiliteit die ik in jongeren heb gezien. Er zijn best veel jongeren die te maken hebben met een complexe beperking. Waarbij het leven in coronatijd nog lastiger wordt. Vaak denk ik, hoe gaan zij dit sociaal-emotioneel verwerken? Maar best veel jongeren zijn erg positief. Die zeggen ‘Het gaat eigenlijk wel goed, ik red het zo wel.’ Daar heb ik bewondering voor.”
Petra is van plan het appen erin te houden ook als corona ooit geen gevaar meer is. “Ik appte al wel individueel met een aantal jongeren, maar niet via een verzendlijst. Als corona er niet was geweest, was dit mogelijk nooit ontstaan. Het heeft denk ik te maken met dat je even stil staat en de tijd hebt om zoiets nieuws te bedenken.” Maar Petra wil meer doen in de toekomst. “Ik denk dat een functie zoals ik die nu heb, op meerdere locaties van ’s Heeren Loo van betekenis kan zijn. Mijn plan is om het meer body te geven als we straks weer vooruit kunnen.”
Luxe
Met elkaar een mooi leven hebben. Daar draait het volgens Petra om. Zeker als iemand een iets moeilijker leven heeft dan jij. “Dat je mag helpen, ondersteunend mag zijn in een mensenleven, dat vind ik bijzonder. Op mijn 21ste begon ik met dit werk omdat ik de deur uit wilde. Ik verhuisde van Nijmegen naar Noordwijk om de opleiding te gaan doen. In de eerste weken dat ik hier woonde begon ik met vakantiewerk op een groep. En toen dacht ik al: dit is fantastisch. We deden allemaal leuke activiteiten aan zee en ik kreeg daarvoor betaald. Hoe luxe is dat? En nu denk ik wel eens: al krijg ik er niks meer voor, dan nog zou ik het doen. Nergens is het leven zo eerlijk en echt als met deze mensen.”
