Joosje voelt zich soms meer een coach dan begeleider. Al meer dan tien jaar werkt ze bij ’s Heeren Loo en daarnaast is ze instructeur op een sportschool. Na de boksopleiding die ze volgde wist ze het zeker: “Dit wil ik ook doen met de LVB-jongeren waarmee ik werk.” Nu werkt ze met een team van bewegingsagogie, orthopedagogie en gedragswetenschappers aan een weerbaarheidstraining. Toen door corona de reguliere sportlessen stil kwamen te liggen op het park, besloot Joosje bokslessen te gaan geven. En dat is een groot succes. “Ik zie dat jongeren erg goed hun emoties erin kwijt kunnen en minder druk zijn in hun hoofd. Na de les stralen ze helemaal.”
Voor veel cliënten is het een drempel om buiten het terrein naar de sportschool te gaan. Joosje: “Voor corona werd er in onze gymzaal een sportles verzorgd door The Social Gym. Maar nu mag dat niet meer. Bewegen deden we door meer te gaan wandelen of een beetje te hardlopen. Maar dat is toch niet zo leuk als een echte sportles. Daarom zijn we zelf gestart met het geven van bokslessen. Van de manager mochten we de materialen aanschaffen en nu proberen we in ieder geval iedere donderdag te gaan boksen.”
Neerslachtig door corona
Joosje zag dat veel bewoners neerslachtig werden toen corona uitbrak. Door het binnen zitten en doordat er minder uitjes zijn. “Neem Ina bijvoorbeeld. Zij had hier ook last van. Ze zag minder mensen, haar familie zag ze nog amper en ze kon eigenlijk ook geen boodschappen meer doen. Door het boksen heeft ze weer iets om naar uit te kijken. Het geeft haar energie en daardoor zit ze veel minder op haar kamer. Ze vindt het zo leuk, dat ze er ook echt naar toeleeft. Ina haalt er zoveel uit. Ze heeft ernstige rug- en heupklachten. Door boksen en bewegen voelt ze zich een stuk beter. Met ondersteuning van bewegingsagogie en met de goede houding, merk je dat Ina het gewoon prima aankan. Dat vind ik het mooie aan de bokstraining, dat je het kan aanpassen aan iedere persoon.”
Bouwen aan zelfvertrouwen
Naast de lichamelijke inspanning, draagt het boksen ook bij aan het opbouwen van zelfvertrouwen. En het weerbaar maken voor prikkels van buitenaf. Joosje: “Het gaat om grenzen. Je voelt letterlijk de grens van de bokszak. En daar ga je tegenaan. Maar tegelijkertijd voel je ook je lichaam. Dat mentale en fysieke stuk gaan samen. Bij ons wonen veel mensen die gepest zijn. En juist door een weerbaarheidstraining, judo of boksen ga je je sterker voelen in je lijf. Je hebt het gevoel dat je ertegen kan vechten. En je kan je emoties er uitgooien. Dus alle elementen om stevig in je schoenen te komen staan, zitten er eigenlijk in.”
Juist om die reden wil Joosje het groter maken. Meer dan alleen één keer per week een bokstraining. “Er ligt een heel concept klaar voor een weerbaarheidstraining van 5 à 6 lessen. Waar je echt gericht gaat werken aan een doel. Door corona laat dit nog even op zich wachten, maar ik kijk er naar uit om hiermee aan de slag te gaan.”
Leerzaam en dankbaar werk
Het allerfijnste vindt Joosje dat ze met mensen kan werken. “Wat ik mooi vind aan dit werk is dat ik vaak het gevoel heb dat ik echt wat bereik met deze mensen. Ofwel het opbouwen van een vertrouwensband of samen werken aan een doel zoals meer bewegen. Het is leerzaam en dankbaar werk. Dat klinkt cliché, maar toch is het zo. Met communicatie kun je zoveel doen. Je doet het echt samen met de bewoners. Het is veel meer aansturen dan echt begeleiden. Alsof je hun coach mag zijn. Dat geeft mij voldoening. Ik ga altijd met een fijn gevoel naar huis.”
