“Hun ogen gaan stralen als ze de schapen mogen aaien”

Op het terrein van woonzorgpark Willem van den Bergh in Noordwijk groeien ineens wilde orchideeën. En ze zien ook veel meer vogels. Sinds 2013 lopen er namelijk schapen op en rondom het park. Dat geeft niet alleen een mooi beeld en een bloeiende omgeving, het zorgt ook voor een fijne dagbesteding voor veel cliënten. Dagbestedingsmedewerker Tineke: “Je ziet cliënten er blij en rustig van worden. Hun ogen gaan stralen als ze de schapen mogen aaien.”

Na een fijne stageperiode bijna veertig jaar geleden, hoefde Tineke niet lang na te denken toen er een vacature als speelotheekmedewerker bij ’s Heeren Loo voorbijkwam. “Het is zo’n fijne werkplek, het paste direct goed bij me. En dat vind ik nog steeds. Het werk, nu als commercieel dagbestedingsmedewerker bij Speelbergh/Droomdal, blijft me keer op keer verrassen. Net als op die winterse dag in 2013 toen ik ineens 300 schapen bij ons op het terrein zag. Op een groot veld, wit van de sneeuw. Ik dacht echt: wat is dit? Wat gaaf! Ook voor cliënten. De schapen waren hier een aantal dagen om te begrazen. Het was een soort tussenstop. Toen de kudde verder ging, mochten er een aantal schapen die moesten lammeren op de boerderij verblijven. “Ik zag toen al hoeveel plezier cliënten eruit halen. Ze mochten een flesje geven en met ze knuffelen."

Nieuwe planten

"Een jaar of twee geleden, zijn er tien schapen definitief bij ons gebleven, waarvan ook een paar lammetjes die hier zijn geboren. Zij houden nu het gras kort op het woonzorgpark in plaats van de maaimachines. Het voordeel van zo’n kudde is dat je veel meer biodiversiteit hebt. Schapen nemen zaden mee vanuit andere gebieden, waardoor je ineens nieuwe planten ziet. Er groeien hier inmiddels wilde orchideeën. Als je maait, maai je alles stuk. Die machines zijn echt killers, zo zonde. Schapen lopen eerst door het gras voordat ze gaan grazen, dus andere dieren krijgen de kans om te vluchten. Jonge kikkertjes springen voor de kudde uit.  En de schapenmest is weer een lekkernij voor de vogels. Het trekt ontzettend veel vogels aan.”

Geur, tast en geluid

“Cliënten hebben echt een passie voor deze dieren. Je ziet hen er blij en rustig van worden. Hun ogen gaan stralen als ze de lammetjes een flesje mogen geven of de schapen mogen aaien. Knuffelen met schapen is een bijzondere zintuigbeleving. Cliënten ervaren geur, tast en geluid. Het is zowel beweging als plezier. Het komt allemaal aan bod. Als medebeheerder van snoezeltheater Droomdal weet ik hoe belangrijk snoezelen kan zijn. Ik ben blij dat wij cliënten de mogelijkheid kunnen bieden om zowel te werken als te snoezelen met de schapen.”

“Vorig jaar beleefden we een heel bijzonder moment bij de schapen met Dick. Een cliënt die terminaal was en inmiddels helaas is overleden. Hij was toen eigenlijk al zo ziek, dat hij nergens meer op reageerde. Ieder dag zat hij met zijn ogen dicht. Zijn begeleider vroeg aan ons of Dick een keer naar de schapen mocht. Vroeger woonde hij op een boerderij. We hebben hem met rolstoel en al tussen de schapen gezet en eten op zijn stoel gelegd. De schapen kwamen heel dichtbij. Wat er toen gebeurde was zo bijzonder. Hij voelde de wol, rook de schapen en hoorde ze ook geluid maken. En dat geluid begon hij meteen na te doen. En hij deed zijn ogen open. Dat was best een emotioneel moment voor ons allemaal. Het was zo mooi om te zien. Hij leefde echt op. Met de laatste kracht die hij had, zat hij echt met volle teugen te genieten.”

Zinvolle daginvulling

“Alles waar je iemand mee blij maakt werkt therapeutisch. Daar ben ik van overtuigd. Om op deze manier het verschil voor cliënten te maken, dat is wat ik het liefste doe. Een zinvolle daginvulling bieden. Kijk, een dag doorkomen kunnen we allemaal wel, maar het is wel fijn als het ook op een leuke manier gebeurt. Ook al heb je maar één of twee momenten op een dag die goed genoeg zijn, dan is het in ieder geval weer een waardevolle dag geworden. Dat is voor mij de belangrijkste taak. Om dat in ieder geval te mogelijk te maken. Als je de hele dag in een rolstoel zit en niemand komt naar je toe om jou te vermaken of om jou uit die sleur te halen, dan gebeurt er weinig. Het vereist best wel wat energie, maar met al die enthousiaste collega’s komen we gelukkig een heel eind.”

“Juist de onvoorspelbaarheid maakt dit werk zo mooi. Elk mens is anders. Mensen met een beperking reageren altijd heel spontaan en puur, ze hebben geen tweede gezicht. Ze verrassen me, verbazen me soms. Mijn manier van werken is goed kijken en luisteren naar de mensen met wie ik werk. Ik doe mijn best om het verschil te maken. Als ik hen aan het eind van de dag met een big smile zie en zie dat ze het naar hun zin hebben gehad, dan is dat mijn waardering.”

Gerelateerde items