"Ja, ik heb het goed gedaan"

De juiste keuze

“Mijn dochter Petra is een hele lieve, vrolijke en zachte dame. Ze heeft het syndroom van Down. Peet zit heel graag op de fiets en op de hometrainer. Ook tv-kijken is een grote hobby van haar en ze kijkt dan vooral naar Goede Tijden, Slechte Tijden. Ze vindt het erg leuk om lekker te tutten, haar nagels te lakken en haar haren te laten verven. Op haar 23e wilde ze graag het huis uit. Ze zag dat haar zusje op zichzelf ging wonen en dat wilde zij ook. Zelf had ik het eigenlijk nog heel erg naar m’n zin samen met Peet. Maar er was toen plaats bij ‘s Heeren Loo, dus hebben we samen besloten dat dit de juiste keuze voor haar zou zijn. Ook omdat ze het zelf zo graag wilde."

Zoektocht

"Het is door de jaren heen een zoektocht geweest naar de juiste plek voor Peet. Inmiddels woont ze in een hele fijne woning. Ze heeft daar een prachtige kamer met een eigen badkamer. Echt geweldig. We hebben samen allerlei nieuwe spulletjes gekocht, van nieuwe stoelen tot een mooi boxspringbed. Of zoals Peet het noemt, een springbok. Ze heeft daar echt alles wat ze nodig heeft. Voorheen kwam ze in het weekend altijd naar huis. Op een gegeven moment gaf ze zelf aan dat dat te lang voor haar was en dus kwam ze voor de coronacrisis doordeweeks een dagje naar huis. Hier thuis heeft ze niet zo veel, dus dan gingen we samen gezellig winkelen en ergens lunchen." 

Leuke activiteiten 

"Er worden heel veel activiteiten door de begeleiding georganiseerd voor de bewoners. Laatst hadden ze op een zonnige dag in de tuin een restaurant ingericht met mooi gedekte tafels. Peet en de andere bewoners kregen een voorafje, pasta met garnalen en een heerlijk toetje. Daar krijg ik dan foto’s van. En dan denk ik, ‘Ja, ik heb het goed gedaan.’ Soms twijfel je daar als ouder wel eens aan. Had ik haar niet naar huis moeten halen? Maar ze heeft daar alles, haar eigen spulletjes en genoeg te doen. Ze gaat zo graag fietsen en zelf kan ik dat niet meer. Bijna alle medebewoners zijn nog op haar groep aanwezig. Thuis heeft ze toch veel minder te doen, dan was het hier erg eenzaam geworden voor haar. Ik behoor zelf tot een risicogroep, dus ik heb zelf ook weken binnen gezeten. Ik ben dik tevreden over hoe alles daar geregeld is voor Peet."

In de zevende hemel

"We hebben goed contact met de begeleiding en ik bel iedere week met Peet. Op zaterdag bellen we met beeld. Ook sturen we haar kaartjes, net als haar zus en een vriendin. Laatst heb ik een envelop bij de woning afgegeven met wat geld. Zodat ze op de groep allemaal wat lekkers voor bij de koffie hadden. Toen ik die envelop kwam brengen, kon ik Peet even door het raam zien en hebben we samen kunnen praten. Ze was in de zevende hemel dat we elkaar konden zien, maar toen ik weer wegging moest ze huilen. Het gemis van Peet is groot, want ik ging ook altijd een keer per week op de woning koffiedrinken. Dat is nu natuurlijk ook weggevallen. Ik heb er begrip voor, hoe zeer het ook doet."

Elkaar weer mogen zien 

"Ik weet zeker dat Peet door de deur heen zal rennen als we elkaar eindelijk weer mogen zien. Ik kan niet wachten tot ik haar weer mag beetpakken. Als ze naar buiten mag, dan wil ik haar het liefst in de auto meenemen. Dan breng ik tuinstoeltjes, een kan koffie en wat lekkers mee en gaan we heerlijk samen buiten zitten.”

Inmiddels hebben Gerrie en Chris hun dochter Petra weer een aantal keer gezien. De ontmoeting was buiten in een speciaal ingerichte partytent. Ze zien elkaar nu weer regelmatig.

Wil je jouw verhaal ook delen? Stuur dan een e-mail naar socialmedia@sheerenloo.nl en we nemen zo snel mogelijk contact met je op.