Muziek luisteren, kijken naar lichtjes op de muur en een omgeving vol heerlijke geuren. Veel bewoners vinden het heerlijk om te snoezelen. Het brengt vooral veel ontspanning en plezier. Maar niet overal kan een snoezelruimte of -kamer worden ingericht. Bij Willemijn op de woning was er geen aparte kamer vrij. Toch zette ze alles op alles om het snoezelen naar de woning te halen. En begin dit jaar stond hij na lang wachten opeens voor de deur: een goedgevulde, verrijdbare snoezelkar. Willemijn: “Ik heb staan springen en juichen in de woonkamer, zo blij was ik.”
“Je ziet de bewoners helemaal zen worden door het snoezelen, dat is geweldig om te zien. Iedere avond om 20.00 uur drinken we samen koffie en genieten we van de rustgevende sfeer die het snoezelen brengt. Fijne verlichting, rustgevende muziek. Dat is echt een fijn moment van de dag. De kar biedt ons zoveel mogelijkheden en variatie aan huisactiviteiten. Er zit een bubbellamp in, muziekapparaten en er staat een projector op de kar. Maar mijn favoriet is de Fiberglow. Dat is een soort zaklamp waar allemaal sliertjes aan verbonden zijn. Als het licht aan gaat lijkt het heel magisch. Snoezelen helpt niet alleen om te ontspannen, maar ook om iedereen een beetje uit de dagelijkse sleur te halen. Dat hij verrijdbaar is, is voor ons ideaal. Zo ben je niet gebonden aan een vaste ruimte.”
Financiering snoezelkar
Twee jaar geleden, aan het begin van de coronaperiode, diende Willemijn een verzoek in voor het financieren van de snoezelkar. “Omdat het om een groot bedrag ging, was het niet mogelijk om de kar vanuit ons groepsbudget of cliëntbudgetten te betalen. Ik heb een heel uitgebreid plan moeten schrijven voor het aanvragen van de financiering. Veel werk en toen kwam corona. Daardoor werd alles ineens onzeker. Het plan bleef tot mijn teleurstelling in de la liggen.
Maar door corona kregen we juist een nog grotere behoefte aan nieuwe activiteiten voor onze groep. Gelukkig had ik het plan bewaard, want onlangs mochten we via Stichting De Klink een financieringsaanvraag indienen. En die werd goedgekeurd. Op de dag dat de snoezelkar bij ons werd bezorgd voelde ik me als een kind op pakjesavond.
Het heeft me heel veel moeite gekost om de snoezelkar hier te krijgen, daarom ben ik enorm trots dat ik dit bereikt heb voor ons groepje bewoners. Het maakt de wereld toch een stukje mooier voor ze. Ik merk echt verschil. Je ziet het aan hele kleine dingen. Dat ze zich anders gedragen of juist heel enthousiast worden als ze de kar zien. Sommige beginnen er meteen naar te wijzen. Ik hoor ook veel positieve reacties van collega’s die het snoezelmateriaal gebruiken.
Bewoners kruipen in je hart
Het mooiste aan dit werk vind ik dat kleine dingen de dag van iemand goed kunnen maken. Een arm om iemand heen slaan, een bakje koffie op het juiste moment of samen stiekem een koekje pakken. Zolang je plezier hebt kom je een heel eind. Ik zorg minimaal 24 uur per week voor hen. Soms zie ik ze meer dan mijn eigen kinderen. Voor sommige bewoners ben ik de enige die ze écht kennen. Dat doet iets met je. Ze kruipen gewoon in je hart.”