In Nederland zijn volgens Ernst Klunder grote verwachtingen van de zorg. Zorg moet altijd beschikbaar zijn, zonder wachttijd. “Het is als water uit de kraan: met één draai aan de knop beschikbaar. Je kunt je toch niet voorstellen dat er even geen water uit de kraan komt?”
Maar we staan voor een steeds grotere uitdaging om de zorg houdbaar te houden. Ernst: “De uitdagingen van een krappe en krimpende arbeidsmarkt eisen bij veel instellingen al langere tijd hun tol. We zullen de komende jaren meer fundamentele keuzes moeten maken over wat wel en niet (meer) kan. Wat ons betreft horen deze dilemma’s en de dialoog met de maatschappelijke omgeving thuis in de ‘systeemwereld’ van ministerie, financiers en andere stakeholders. Omdat daar tot nu toe geen keuzes worden gemaakt, is het nemen van die (soms) pijnlijke beslissingen een taak van de zorgprofessionals geworden.”
“We zullen ons opnieuw moeten afvragen wat zorg is en wat bij de bredere maatschappelijke verantwoordelijkheid hoort. Familie of belangrijke anderen nemen regelmatig contact met ons op omdat ze teleurgesteld, boos of verdrietig zijn over – voor ons als raad van bestuur – onontkoombare keuzes. We willen namelijk dat het zorgstelsel op lange termijn houdbaar is voor wie dat echt nodig heeft. Dat betekent dat wij onze, en de maatschappij haar verwachtingen moeten bijstellen. Er zitten grenzen aan de zorg en dat vraagt om een open gesprek over de rol die eenieder daarin vervult.”
Moeten we de verwachtingen die we hebben van de zorg bijstellen? Praat mee in de LinkedIn-groep Toekomst van de gehandicaptenzorg. Of lees op Zorgvisie.nl de hele blog van Ernst Klunder.