Waf! Ken jij mij al? Ik ben troosthond Bas en samen met mijn baasje Constance Schouwstra (geestelijk verzorger) kom ik een keer per week op Groot Schuylenburg op bezoek.
Op donderdagochtend ga ik graag mee in de auto op weg naar mijn mooie "baan" als troosthond. Als ik op het woonzorgpark in de ruime van de Geestelijk Verzorging aankom, zitten er al wat clienten op mij te wachten. Ik krijg water en heel veel aaien. Ook wordt er voor mij uit de Bijbel gelezen en op de piano gespeeld. Is er iemand verdrietig en kan hij of zij niet uit zijn woorden komen? Dan ga ik ernaast zitten en kunnen emoties loskomen, terwijl ik rustig blijf zitten en geaaid word.
Ook maken we vaak een wandeling over het terrein. Er komen dan altijd allerlei cliënten langs die mij ook wel willen aaien. Zij hadden vroeger ook een hond thuis en vinden het fijn om mij te zien. Zo wordt de groep waar ik contact mee maak steeds groter.
Tijdens zo'n wandeling kregen wij eens een vraag of wij op een woning langs konden komen voor een bepaalde cliënt. Zij liet onderweg blijken dat ze mij heel leuk vond, terwijl ze anders weinig tot niet praat. Dat hebben we inmiddels meerder keren gedaan.
De cIiënt wordt heel blij als ze mij ziet. Ik word drooggewreven als ik natgeregend ben en word veel geaaid. Andere cliënten uit de woning komen er voorzichtig bij staan en kijken nog even de kat uit de boom. Sommigen moeten nog wat wennen aan mijn aanwezigheid.
Het is mooi om te lezen dat de wetenschap er ook achter is gekomen dat de hond empathie kan voelen en zich bewust is van zichzelf en zijn omgeving. Ze merkten dat de hond in het experiment, in plaats vaan zijn eigen baasje, naar een huilend iemand liep om te troosten.
Mijn 'werk' is dus erg nuttig, bijvoorbeeld om allerlei emoties en gevoelens van cliënten op te pakken. Ik blijf dan ook graag vaak langskomen in de ruimte bij de Geestelijke Verzorging en bij bepaalde cliënten of woningen.
Een ferme poot van mij en tot ziens op het terrein van Groot Schuylenburg!
