Celine Heldens schreef een prachtig en liefdevol verhaal over de relatie die zij met haar zus Jeanne heeft. Jeanne heeft een verstandelijke beperking en woont in Druten bij ’s Heeren Loo Boldershof.
Bijzonder mens
"Mijn zus is een bijzonder mens. Hoewel ze geen echt gesprek kan voeren kan ze zich wel verstaanbaar maken, antwoord geven op een vraag en aangeven wat ze wil als je dat haar vraagt.
'Ze ís er'
Onze ouders hadden gehoopt dat ze iets zou worden. Dat is niet gebeurd: ze kan niet lezen, niet schrijven, geen beroep uitoefenen. Je weet ook niet altijd wat er in haar omgaat. Maar ze voelt wat genegenheid is, tederheid, afstand en nabijheid. Ze voelt wat goedheid is en schenkt degenen die goed voor haar zijn haar vertrouwen. Dan blijft ze in je buurt waar je ook bent. Ze leeft, zit, kijkt, luistert en ís er eenvoudig.
Zonder dat je weet waarom
Soms lijkt ze gelukkig, maar ze kan ook angstig, gespannen en onrustig of verdrietig zijn zonder dat je weet waarom. Ze wordt echter rustig wanneer je bij haar in de buurt blijft zonder iets te zeggen. Als je voor haar zingt, zingt ze met je mee. Ze herinnert zich bijna elke melodie die ze ooit gehoord heeft en ze luistert graag naar muziek. Dan hoor je haar vaak zachtjes mee neuriën of zingen.
Alsof de zon doorbrak
Wanneer ze zich op haar gemak voelt kan ze je recht aankijken en imiteert ze elk gebaar dat je maakt. Ook zegt ze je na, woorden, hele zinnen met precies dezelfde intonatie. En als je lacht doet zij dat ook. Ze houdt ook van dansen want toen ik haar een keer muziek liet horen en voor haar wilde dansen, stond ze onmiddellijk op en danste met me mee. Daarbij keek ze me aan en het was alsof de zon doorbrak op haar gezicht.
Geen woorden nodig
En wanneer het stil is in en om haar heen, schenkt ze je een van haar heldere, zachtmoedige ogenblikken, waardoor je weer weet wat ertoe doet, ook al heb je daar geen woorden voor. Die zijn ook eigenlijk niet nodig."
