Veel cliënten kregen voor de coronacrisis dagbesteding aangeboden bij ’s Heeren Loo. Van het ene op het andere moment stopte dit. Want de kans op ziek worden en anderen besmetten, of zelf besmet worden, was aanzienlijk. Eén van die dagbestedingslocaties is de Werkwijzer in Ermelo. Een echt bedrijf waar een paar maanden geleden dagelijks zo'n 55 cliënten werkten. Van honden- en kattenvoer verpakken tot het sorteren van schroeven. Arbeidsmatig werk voor verschillende bedrijven in Nederland, met als doel de cliënt een zo zinvol mogelijke daginvulling te geven.
Bertha, persoonlijk begeleider bij de Werkwijzer en al sinds 1992 werkzaam bij 's Heeren Loo, dacht in eerste instantie dat ze alle bedrijven die hen werk leverden af moest bellen. "Maar al gauw bedachten we: ‘Het kan ook anders'."
Andere manier van helpen
“Sommige cliënten werkten vijf dagen in de week bij ons. Naast werkplezier, gaf het hen ook veiligheid en structuur. En als dat opeens wegvalt heeft dat gevolgen. Toen we hoorden dat alle dagbestedingslocaties moesten sluiten kwamen we als team bij elkaar. In eerste instantie wilden we de bedrijven afbellen die ons werk leverden, maar al gauw bedachten we: ‘Het kan ook anders. We kunnen het werk ook naar de cliënt toe brengen.’ Onze manager ging akkoord en het organiseren kon beginnen.
In eerste instantie wilden we vooral de cliënten van werk voorzien die dat echt nodig hadden. Cliënten voor wie het werk hun veiligheid is, hun structuur. Maar al snel bleek dat we moesten uitbreiden. We huurden een extra bus en tegenwoordig rijden we met twee bussen en een vrachtwagen door de regio. We brengen het werk en halen het op zodra het af is. Dan controleren we alles op De Werkwijzer en kan het weer terug naar het bedrijf dat het werk geleverd heeft. Een behoorlijke logistieke onderneming, helemaal omdat er zoveel vraag naar werk is."
Waardering
Door dit initiatief groeide het aantal cliënten dat arbeidsmatig werk wilde doen. Want De Werkwijzer werd beter zichtbaar. "We merken dat cliënten het fijn vinden dat ze thuis kunnen werken. En al snel bleek dat medebewoners ook wel wilden werken. En cliënten van buurgroepen. We voorzien nu geen 55 cliënten van werk, maar inmiddels al 200. Het is fijn om terug te horen dat cliënten blij zijn met het werk. Met de structuur en de vastigheid van het werken.
We hoorden soms terug dat cliënten het thuis lastiger vonden zonder werk en dagbesteding. Dat er meer conflicten waren en er vaker agressie voorkwam. Doordat we het werk thuis zijn gaan brengen zitten ze beter in hun vel. Het zorgt voor rust. Het is een mooie ontwikkeling dat de begeleiding van de woning dit ook kan zien. Het geeft een stukje waardering voor het werk wat we doen. We krijgen regelmatig positieve mailtjes vanuit de woningen, of tekeningen die cliënten voor ons maken."
Sterk team
De coronacrisis heeft ook positieve gevolgen gehad voor het team van De Werkwijzer. Niet alleen zijn ze beter zichtbaar en is het aantal cliënten, die arbeidsmatig werk verrichten, gegroeid, het heeft hen ook als team veel opgeleverd. "Het opzetten en uitvoeren van deze nieuwe manier van werken heeft ons als team sterker gemaakt. Niet alleen omdat we op een andere manier moesten samenwerken, maar ook omdat we meer tijd met elkaar doorbrachten. De cliënten waren natuurlijk allemaal thuis, dus we werkten voornamelijk met elkaar. En we moesten met elkaar echt iets nieuws opzetten. Het was een vorm van teambuilding dat ervoor gezorgd heeft dat we nóg beter zijn gaan samenwerken en een sterk en hecht team zijn geworden. Een team dat begaan is met ons werk en de cliënten."
Voorzichtig opstarten
'Inmiddels mogen de cliënten die thuis wonen, of die begeleid wonen, wel weer bij ons komen. En we merken dat ze dit heel fijn vinden. Even een andere omgeving, weer kunnen praten met begeleiding en collega’s. Even weer eruit, zoals voor de coronacrisis. En vooral het gevoel hebben dat ze weer nuttig zijn. Dat doet hen goed. We kunnen niet wachten tot iedereen weer kan komen natuurlijk, want we missen ze enorm.
Ik heb door de coronacrisis nu eigenlijk twee banen, want het logistieke gedeelte van het werk voorbereiden en uitzetten is erbij gekomen. Maar ik ben geen werkvoorbereider, ik ben persoonlijk begeleider. Dus ik wil de cliënten weer zien. Ik wil weer met hen samenwerken, ze verder helpen en nieuw werk aanleren."
Iris is 23 jaar en werkt 5 dagen in de week bij De Werkwijzer. Aan het begin van de coronacrisis moest ze noodgedwongen thuiswerken. Sinds de versoepeling mag Iris, samen met een paar andere collega's, weer werken bij De Werkwijzer.
"Ik ben niet bang geweest voor het virus, maar ik was wel bang dat het de saaiste periode in mijn leven zou worden. Eerst mocht ik thuiswerken, maar nu kom ik weer op de fiets naar De Werkwijzer. Dat vond ik in het begin wel spannend, want wat gaat er gebeuren en hoe moet het allemaal op 1,5 meter afstand? We hebben op het werk allemaal een eigen bak met onze spullen en we moeten op onze eigen groep blijven. Dat vind ik wel lastig, want ik kan niet even heen en weer lopen om mijn energie kwijt te raken. Ik probeer het zo min mogelijk te laten merken. Ik mis ook mijn collega's. Even met elkaar praten en bij elkaar zitten. Ik heb er alles voor over dat corona weg gaat en alles weer normaal wordt. Zoals voor de corona.
Het leukste vind ik stickerwerk en kartonnen vouwen. Soms ben ik zo enthousiast dat ik niet meer kan stoppen met werken en dan moet ik even op mijn handen zitten zodat ik rust kan nemen. Ik hoop dat we snel weer samen pauze kunnen houden in de kantine. En dat we elkaar gewoon weer een high five of een boks mogen geven."
