Verhaal 1

Zeventien was Arjen toen hij klaar was met zijn opleiding SPW4. Omdat hij zichzelf nog iets te jong vond voor de zorg, werkte hij eerst een jaar in de horeca Inmiddels werkt hij al bijna twintig jaar met veel plezier als begeleider bij ‘s Heeren Loo.

“Ik was meteen op mijn plaats. In de zorg. Na een groep cliënten met moeilijk verstaanbaar gedrag (MVG) en een behandelgroep op Groot Emaus beide in Ermelo, werk ik nu in Apeldoorn. Inmiddels ruim acht jaar op een woongroep voor jongeren met een licht verstandelijke beperking (LVB) en dat is best pittig: het zijn natuurlijk ook gewoon pubers. Dus daar heb je je handen vol aan.”“Toen ik bij op Groot Emaus werkte, zijn we met een groepje jongeren gaan mountainbiken in Limburg. Een week lang. De hele dag door fietsen door de bergen en de modder. Slapen deden we in tentjes. 

Het kostte heel veel moeite om de jongeren op de fiets te krijgen en om ze aan het fietsen te houden. Sommigen hadden nog nooit echt gefietst. Anderen hadden gewoon geen zin. Jaren later kwam ik een van die jongens weer tegen. “Hij vond het fietsen toen echt een grote opgave”, vertelt Arjen. “Hij kwam naar me toe en zei: ‘Weet je nog dat we zijn wezen fietsen in Limburg? Dat was zo leuk!’ En dat was voor mij écht een eye-opener.

Want hij keek met plezier terug op deze week en was nog steeds trots dat hij het had volgehouden. Terwijl ik me wel eens heb afgevraagd of het fietsen meerwaarde heeft gehad.” “En dit inspireerde me om ook te gaan fietsen met de jongeren waar ik nu mee werk.” Zo gezegd, zo gedaan. Arjen huurde een paar mountainbikes en organiseerde een kampeerweekend voor de jongeren. We hebben in twee dagen tijd 100 kilometer gefietst. In eerste instantie leek het een uitdaging, moeilijk en pittig. Maar de jongeren hebben het met veel plezier en doorzettingsvermogen uitgefietst. Het was een succeservaring en dat deed het groepsgevoel en zelfvertrouwen groeien.