“Als hij het goed heeft, dan voelen wij ons ook goed”

“Onze zoon Jelte heeft een verstandelijke beperking en autisme. Hij woont nu bijna twee jaar bij ‘s Heeren Loo. Jelte zoekt veel contact en kan zichzelf moeilijk vermaken. Hij is gewend om veel verschillende mensen te zien. Voor de coronacrisis kwam hij de ene week bij ons en kreeg hij de andere week bezoek. We hebben namelijk een heel netwerk voor hem opgezet van ongeveer 14 vrienden die hem om de week op zaterdag bezoeken. Dat vindt hij ontzettend leuk.

Jelte kan heel erg vrolijk zijn, maar hij heeft natuurlijk ook zijn buien. Hij is heel erg gebaat bij veiligheid, structuur en patronen. Hij kent bijvoorbeeld de hele kalender uit zijn hoofd en weet precies alle hoogtepunten en feestdagen. En vooral wanneer hij naar huis mag. Toen kwam ineens de klap van corona en viel zijn hele structuur weg. Hij mocht niet meer naar huis. Dat was heel heftig en hij heeft erg gehuild. We hoorden van de begeleiders dat ze ook allemaal spontaan tranen in hun ogen kregen. Het verdriet wat er dan uitkomt raakt je en zelfs nu krijg ik het weer benauwd als ik het erover heb. Het kwam zo rauw op zijn dak. Bij Jelte moet het dan echt bezinken. Ook voor ons was het moeilijk en verdrietig.

Samen videobellen

We hebben toen meteen besloten om twee keer in de week met Jelte te videobellen. Zijn broer en zus bellen hem om de zondag. Hoewel het heel fijn is om Jelte te kunnen zien en spreken, is het voor ons ook moeilijk, want voor Jelte is het ingewikkeld dat er geen einddatum is. Hij vraagt vaak wanneer hij weer naar huis mag, maar een échte datum kan je hem natuurlijk niet geven. We proberen hem houvast te geven door toch maar een dag in de toekomst te noemen. Als de datum dan dichterbij komt en het bezoek gaat niet door, dan kan hij daar wel in berusten. Als je dan de schuld bij een ander legt - zoals de artsen of de minister-president - dan is hij daar even boos op en huilt hij uit bij ons. Dat is ook wel een beetje zijn patroon met ons. Bij zijn broer en zus doet hij dat niet en dat is soms wel moeilijk.

Het allerbelangrijkste is dat ze op de woning zo goed voor Jelte zorgen. Ze doen het daar echt geweldig. Een dikke pluim voor de begeleiding. Een tijdje terug was Jelte jarig. De begeleider kwam de cadeautjes hier ophalen. Dankzij videobellen hebben we toch samen voor Jelte kunnen zingen en we konden zien hoe hij onze cadeautjes uitpakte. Hij krijgt veel aandacht op de groep. Zo hebben ze met Koningsdag samen oud-Hollandse spelletjes gespeeld en muziek geluisterd. De begeleiding filmt dat ook voor ons. Het doet ons goed om een blije Jelte te zien. Om je kind gelukkig te zien in deze rottijd. Dan kan je er als ouders ook beter mee omgaan.

Jelte op Koningsdag 2020. Foto van de familie.

Hij voelt zich daar echt thuis. We hebben altijd het idee gehad dat thuis hier bij ons is, maar we merken nu steeds meer dat het aan het verschuiven is. Deze tijd is ook een tijd van bezinning voor ons. Misschien kunnen we het in de toekomst anders doen en hoeft hij niet om de week naar huis. Dan kan hij iets meer afstand van ons nemen. We worden immers ook ouder. Op de woning heeft hij alles en als hij het goed heeft, dan voelen wij ons ook goed.

Elkaar weer mogen zien

Als we Jelte weer mogen zien, dan is het eerste wat we doen hem natuurlijk een ontzettende dikke knuffel geven. Dat hebben we heel erg gemist. En we hopen dat we hem dan ook even op de fiets mee kunnen nemen naar de McDonald's. Daar is hij gek op! Voor Jelte is een pretpark ook echt een hoogtepunt. Want normaal gaan Jaap en Jelte samen naar een pretpark op zijn verjaardag en dat heeft hij dit jaar gemist. Hij vraagt er nog steeds naar. Thuis is niet zo belangrijk, maar wél wanneer hij naar het pretpark mag."

Wil je jouw verhaal ook delen? Stuur dan een e-mail naar socialmedia@sheerenloo.nl en we nemen zo snel mogelijk contact met je op.